Ghelders Reineken

Zo’n opening van de Gelderse Poort is natuurlijk hartstikke mooi, maar kan ie ook weer dicht? De heuvels van het Montferland, Veluwe en Rijk van Nijmegen waren in theorie ooit met elkaar verbonden, of was het toch de Utrechtse Heuvelrug? Dat het laaggelegen land ertussen niet vrij is van hoogteverschillen kun je aan de gemiddelde stijging van de Polderingen afleiden. Deze kun je dus prima gebruiken in een klimroute die hoogten verbindt. Het antwoord is dus ja. A ridge too far, or to(o) close? Marketing van je achtergarden om ons heerlijk Ghelders Rijneken.

Ridge2close

Montverwant

De Brabantse Poort, gevormd door de rivieren Raam en Maas, kan dicht via de Horst van Mill, de sandr van de Hatertse Heide en de rivierduinen van de Hatertse Vennen. Daartussen dient ook het Maas-Waalkanaal geslecht te worden. Klimmen in Limburg kan ook zonder terassen van de Maas. De westwand van de Limburgse poort wordt gevormd door de Maasduinen en het Plateau van Wemb, het noordelijkste hoogterras links van de Rijn. Aan de overzijde van de Niers ligt de Gocher Heide, waarvan men niet weet of dit nu een hoogterras van de Rijn betreft, een ongelaagde stuwwal, of een sandr.

Mont2marry

Dievels Alt

Een meer voor de hand liggende benadering, dan het oversteken van een riviervlakte, is het koppelen van de aaneenliggende hoogten tussen de rivieren. De stuwwallen zitten ook hier echter niet direct aan elkaar, maar worden gescheiden door sandrs, zwak hellende terrassen van weinig reliëfrijk zand, gevormd door afglijdend en sedimenterend water. Een soort van Nederland in het klein. De afdekkende klei, löss, komt niet van het water, maar van de wind. Deze vreemde pariteit leidt tot een duivels dilemma. Het gras bij de buren lijkt altijd groener, maar zo zijn we niet getrouwd, of in het echt verbonden.

Back to top of page

Alpe du Hexe

Als je in de polder een klimring kunt aanleggen om een heuvel te maken, kun je in de heuvels een berg realiseren. Met een effectiever gebruik van nabije hoogteverschillen kunnen jaarlijks miljoenen autokilometers, enkel om bergop te fietsen, worden voorkomen. Om zo’n verre Alp na te bootsen heb je wel een helling en een afdaling nodig die allebei voldoende steil zijn.

Klimstroom

Ho ho Zeven

Meerdere keren is geprobeerd de Gelderse heuvels van Berg en Dal te profileren als volwaardig alternatief voor Zuid-Limburg, maar deze koersen eindigden in een sprintersbal. De storende factor blijkt de beroemde Zevenheuvelenweg, waarvan de selectiviteit relatief laag is. Klimmen worden effectiever als hindernis, door ze niet te kort na een afdaling of niet te lang na een bocht te leggen, zoals de U-bocht voor de Cauberg in Valkenburg. Het voordeel van rijden in een peloton wordt nu een nadeel door het harmonica-effect.

Klimstroom

Holle straten

De hoge steile opgangen bij Nijmegen zijn ongetwijfeld de zwaarste stuwwalhellingen van de Benelux. Een reisje langs de Rijn meer dan waard. Vanuit de Randstad liggen de heuvels van Vlaanderen en Zuid-Limburg minstens dubbel zo ver. Daarbij komt dat in het laatst genoemde gebied slechts twee hellingen beduidend zwaarder zijn dan de beklimmingen over de Oude en de Nieuwe Holleweg. Beter een goede muur, dan een verre tiend.

Back to top of page

Uitstraling in het Oostblok

Aangezien de Noord-Europese Laagvlakte wordt gekenmerkt door laagdrempelige stuwwallen, legt een fietsformule voor exploitatie van bergketens het af. Met het krampachtig opstapelen van hoogtemeters blijf je hier aan het kortste eind trekken en het rendement blijft beperkt. Het effect van efficiënt lokaal opwerken blijkt uit de electrabel. Hoewel de meeste recente route bijna 40 % korter is en 25 % minder hoogtemeters heeft, stijgt de klimwaarde (WTR) met 10 %, terwijl de klimkracht (UFL) gelijk blijft. Gezien de reacties in het milieu heeft kernachtig trainen niet altijd een goede uitstraling in verband met de halfwaardetijd.

Electrabel

Meltdown in de stadskern

De route Oostblok ’12 bestaat nog uit drie heuvelkernen, geisoleerd door twee plateaus (Hunerberg en Kwakkenberg). Na het doorontwikkelen met de beschreven opwerktechnieken (OWT 1-4), is de klimsterkte (ALP) met 95 % gestegen en de klimspanning (HVT) met 115 %. Een heuvelkern is afgestoten, terwijl de andere twee zijn versmolten. Het overbruggen van de relatief vlakke delen is gedaan door het opvoeren van de klimspanning. Deze systematische benadering is mede mogelijk gemaakt door de aanwezige straatlantaarns op alle hellingen. Van collectieve lastenverzwaring naar persoonlijke straatverlichting.

Back to top of page

Platslaan

Bij het ontbreken van natuurlijk hoger gelegen gronden, die van meerdere kanten benaderbaar zijn, omdat juist daar de nederzettingen en wegen liggen, kun je alsnog klimmen met behulp van een Uflacht. Dit werkt voor grote delen van Nederland onder de basisassumptie dat als het land plat is, er een dijk ligt, en als er geen dijk ligt, het land onder water staat. Benodigd zijn een aantal dijkopgangen met een tussenafstand van minder dan een kilometer.

Kinderalp

Met de steilheid van de dijken is niets mis, ze missen alleen de hoogtemeters en zijn in de regel slechts van een kant benaderbaar, omdat aan de andere zijde de uiterwaard ligt. Dit laatste kun je oplossen door na een aantal opgangen de route terug te laten draaien, waardoor een achtje ontstaat. Hiermee sluit je de schaars aanwezige volgetankte hoogtemeters zo goed mogelijk kort. Je ervaart zo misschien niet de continuïteit, wel de steilheid van een alp.

Opzadelen

In plaats van het gebruikelijke opsprinten, kun je ervoor kiezen te trainen op vermogen leveren vanuit het zadel. Hiervoor schakel je al in de aanloop naar het kleine blad en en trap je door tot boven, waar je de onvermijdelijke bocht neemt en op het kleine blad snelheid maakt, voordat je overschakelt naar de grote plaat tot de volgende afdaling. In tegenstelling tot Volverde-training is Ullridge-training niet getest op de Nijmeegse stuwwal, dus kom van dat dak af.

Opweurt

Het dijkdorp Weurt onder de rook van Nijmegen kent op korte afstand een aantal steile wegen tegen de dijk, waarvan de steilste piekt op 13 %. Daarvoor hoef je dus niet naar Nijmegen. In een route van bijna 9 kilometer kun je een klimkracht van 14 UFL overwinnen in het polderland van Maas en Waal. Bereken je de klimkracht per kilometer (161 ULL), dan blijkt deze gelijk aan die van de klimroutes op een stuwwal. Opbergen kan dus werkelijk overal.

39 hm – 8,7 km – 161 ull

Back to top of page